Oehoe
De oehoe (Bubo bubo) is één van de grootste uilensoorten ter wereld en wordt gezien als de op één na grootste uilensoort. De wetenschappelijke naam van deze soort, Strix bubo, werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2] Het dier ontleent zijn naam aan zijn karakteristieke geluid. Vooral in de late winter is de diepe, indringende "oehoe"-roep van het mannetje duidelijk hoorbaar.
Deze uil heeft een lichaamslengte van 60 tot 75 cm en een indrukwekkende spanwijdte van 160–188 cm. Hoewel er verschillen in lichaamsgrootte bestaan tussen de beide geslachten, is er tevens sprake van enige overlap. Mannetjes hebben een gewicht van 1,5 tot 2,8 kilogram, terwijl vrouwtjes doorgaans forser zijn, met bredere schouders, en een gewicht variërend van 1,75 tot 4,2 kilogram bereiken.
